Ayran Fıkrası

İdris'le Dursun, kahvede ayrı masalarda hafif sıkkın oturuyorlar. İdris sesleniyor:

- Bana "ayran" desene...

- Ayran!

- Uyy, ben de senin karına hayran!

Fena halde bozulan Dursun, biraz sonra İdris'e sesleniyor:

- Bana "gazoz" desene...

- Gazoz...

- Uyy, ben da senin karını öptum...

İdris, dudak büküyor:

- Bu söylediğinin kafiyesi yoktur...

Dursun hemen sözü bağlar:

- Kafiyesi yoktur ama aslı vardır!